Bij het lezen van Lazarillo van Tormes

463 jaar geleden verscheen in Spanje een boekje genaamd Lazarillo van Tormes: Een schelmenroman. Het is een dun boekje: de Nederlandse vertaling telt zo’n 90 pagina’s in klein formaat. Lazarillo groeit op als weeskind in Spanje en heeft gedurende het boek verschillende ‘meesters’ die hem allemaal op hun eigen wijze, maar toch niet erg goed behandelen. De auteur van het stuk is onbekend. Waarschijnlijk is het stuk bewust anoniem gepubliceerd, omdat er nogal wat kritiek op kerk en maatschappij in het boekje zitten.

Maar het punt dat ik na het uitlezen van het boekje wilde maken: de geweldige hoeveelheid rafelranden die we niet gewend zijn.

‘En ikzelf kon zijn gedraaf ook niet bijhouden. Daarom en om wat andere dingetjes die ik niet vertel ging ik bij hem weg’

Zo’n zin vraagt om minstens twee pagina’s uitleg. Niets van dat, op naar het volgende hoofdstuk. Op andere plekken is de auteur juist zeer uitgebreid. Het laat een hoop te vragen over. Achter dat zinnetje kan zoveel meer verborgen zitten.

Helaas kan ik even niet terug naar 1554 om de auteur om uitleg te vragen.


Comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *