Begin januari, een koude, zonnige zondag. Een mooie dag voor een fietstocht door Rotterdam. Vanaf het Centraal met een OV-fiets een uitgebreide ronde door de stad om te kijken hoe het er bij ligt.
Een nieuwe momentopname van een stad die altijd wil veranderen.
De globalisering raakt Katendrecht opnieuw, dacht ik achteraf. We aten een broodje in de Fenix Food Factory. Een hippe bedoeling in een oude loods.
Katendrecht begon als boerendorpje in de polders ten zuiden van Rotterdam. Het lag altijd al nabij de stad, maar met de komst van de havens veranderde alles. De polders verdwenen, de havens kwamen, en met de havens ook de zeelui, de prostitutie en een van de grootste Chinatowns van Europa.
Kijk even mee: 1850 – 1910.
Toen ik er ruim tien jaar terug voor het eerst kwam was er weinig meer te zien van die levendige handel. Leegstaande pakhuizen en slecht onderhouden panden. Een paar grote fabrieken draaiden er nog. De veranderingen in de wereld leken buiten het schiereiland te blijven.
In 2018 is de globalisering terug, via een loopbrug overgestoken vanaf de Wilhelminapier. Behalve je cafe latte kan je zowel het hele oeuvre van Murakami als lokaal gemaakte worst kopen in de Food Factory. Verderop worden nieuwe appartementen gebouwd. Katendrecht is weer volop van de wereld.
Geef een reactie