Mijn tandarts dank ik aan mijn weblog. Dat is niet helemaal waar, maar de praktijk waar ik vanochtend naar binnen stapte is mij ooit getipt door een oud-weblogger.
Het is overigens een moderne praktijk, zo’n fabriek waar mensen in een uit lopen, waar achter de schermen private equity aan de touwtjes trekt. Professioneel gerund, alles op orde, niet erg persoonlijk.
Ergens tussen hamer en aambeeld, tussen de gereedschappen van de preventieassistent in, was ik me vanochtend gewaar van achtergrondmuziek. Muzikaal behang die qua sfeer deed denken aan Torn van Natalia Imbruglia, het was iets anders uit die tijd, wat ik niet kon thuisbrengen.
Een mens kan moeilijk gaan shazammen als z’n tandsteen verwijderd wordt.
Later lig ik ook even in de stoel van de tandarts voor het controle. Alles is stabiel, zoals dat al jaren is. Even met het spiegeltje, tikje links, tikje rechts.
Maar zijn muziek. Dat is niet het eind jaren 90 behang wat ik eerder hoorde. Qua sfeer lijkt het op Radiohead maar ik herken het niet. Misschien is het iets van het werk van Radiohead-spinoff The Smile, dat geweldig schijnt te zijn, maar waar ik nog niet echt de tijd voor heb genomen om het goed te luisteren.
Mijn gebit is in orde en dus sta ik na enkele minuten alweer naast die stoel. Terwijl ik mijn jas en tas pak, vraagt hij of ik nog vragen hebt. ‘Nou, over heel iets anders’ stel ik en ik vraag naar zijn muziek. Hij blijkt een eigen Spotify playlist te hebben en er komt een lach tevoorschijn. De mens achter de professional. Die zijn er ook nog in de fabriek. Eventjes heb ik ze waargenomen.
Comments
Eén reactie op “The Smile”
Ik ben nu zo benieuwd naar wat er nog meer op die afspeellijst staat. Is het een themalijst, met naast The Smile bijvoorbeeld ook Peter de Koning met Het is altijd lente, Fresh out tha dentist van rapper Poody, Teeth van 5 Second of Summer? Of is het een indierock lijstje, met naast The Smile ook Boygenius, The Last Dinner Party en Idles?