Glinsterend in het water

Mijn zomerjas is niet echt waterdicht maar een capuchon helpt wel een tijdje. Vanaf de gracht loop ik naar het station. De regen heeft maar beperkt mensen tegen gehouden om de straat op te gaan. Types eten chips en drinken fris op de stoep voor het overdekte winkelcentrum. Bussen glimmen van het water dat de afgelopen uren over ze is uitgestort.

De klinkers weerkaatsen en vanaf gebouwen stroomt water naar de goten. Blijkbaar is niet alle afvoer van de daken anders geregeld.

Vijf meter voor de deur van TivoliVredenburg liggen twee sleutels op de straat. Ik raap ze op en twijfel. Gezien de aantallen passanten hier op een dag kan de eigenaar overal zijn. Het politiebureau? Die hebben andere dingen te doen. Ik loop de concertzaal in en de entree is uitgestorven. Bij de bar geef ik de sleutels af, meer voor mijn eigen gemoedsrust dan met hoop dat ze nog terugkomen bij de eigenaar.


Comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *