Kirchturmdenken is het woord dat ik vastleg. Kerktorendenken, oftewel niet verder kijken dan je neus lang is. De wereld eindigt waar je je eigen kerktoren niet meer kan zien. Dat Duitse woord zouden we ook wel kunnen overnemen in het Nederlands in het huidig politiek klimaat.
Het woord kwam uit een klein reisgidsje.
Omdat we in februari een paar dagen naar Düsseldorf gaan dacht ik een reisgidsje bij de bibliotheek te halen. Voorpret is immers de helft van de lol. Reisgidsen voor Duitsland zijn in de bibliotheek op te delen in drie hoofdcategorieen:
- Berlijn
- Geheel Duitsland (vuistdik)
- Landelijke regio’s en streken zoals de Eiffel, het Zwarte Woud, de Harz, enzovoort.
Kleinere grote steden zijn er weinig. Dus ik nam Ruhrgebied: van rook en vuur naar vertier en cultuur mee (Margriet Brandsma en Jeroen van Eijndhoven, 2018). Een aardig boekje, dat niet echt kan kiezen tussen een reisgids of een gebiedsbeschrijving of collectie interviews met mensen over de transformatie van een regio. Speelt goed in op mijn fascinatie voor het Ruhrgebied. Straks nog wat bestemmingen noteren.
Conclusie is ook dat Düsseldorf niet in het Ruhrgebied ligt, maar er net onder valt.
Geef een reactie