Al een dag staat Deep Research and Knowledge Value van Ben Thompson op een tabblad open. In het stuk filosofeert hij over de gevolgen van AI en voortgaande ontwikkelingen op dit gebied. Eenmaal krachtig genoeg kan een LLM alle publiek beschikbare informatie tot zich nemen over een bepaald onderwerp en daarmee meer lezen dan wie dan ook.
Simon Vestdijk stond bekend als de schrijver die sneller schreef dan God kom lezen. Wel, een LLM kan sneller lezen dan God kan schrijven.
De ontwikkelingen rondom LLMs vind ik zowel fascinerend als beangstigend. Dat laatste omdat de machtsvraag snel om de hoek komt en het antwoord op de machtsvraag niet automatisch is dat het verstandig is om macht in te perken.
Grappend zeg ik tegen mijn collega’s dat het prima is als AI mijn baan overneemt, als ik me dan kan richten op yoga, schilderen en fietsen. De vraag is of de checks and balances erop gericht zijn dit voor mij mogelijk te maken, en dan graag ook voor anderen.
Thompson eindigt zijn beschouwing met de conclusie dat kennis die gepubliceerd is weliswaar eindigt in een LLM, maar kennis waar een LLM niet bij kan dus niet. En dat zou wel eens kunnen leiden naar meer geheimhouding en compartimentisering.
Dat hebben we dan tenminste nog: geheimen en herinneringen aan andere tijden. Nostalgisch klonk Gute Nacht Freunde door het zwembad en ik vroeg met af hoe lang het terug was dat ik voor het laatst naar het Oog op Morgen luisterde.
Geef een reactie