• Trotseren

    ’Heeft iemand nog iets leuks meegemaakt?’ verzuchtte ik aan de lunchtafel toen het weer over Trump ging.

    Vanmiddag bedacht ik de oplossing. Het is tijd u over Rodari te vertellen. Al enige weken ligt De muis die katten at: 70 raargebeurde verhalen op mijn nachtkastje. Elke avond een raar verhaaltje, bij voorkeur hardop voorgelezen.

    Gianni Rodari (1920-1980) was een Italiaans kinderboekenschrijver. In deze bundel vertelt hij 70 keer een kort en vaak raar verhaal. Over de man die het Colosseum wilde stelen, over het ruimtekuiken, over hoe het getal 10 uiteindelijk 12 werd, over het ijspaleis van Bologna.

    Start van het verhaal over het IJspaleis. Preview via de uitgever.

    Maar terwijl Rodari zich wentelt in absurde creativiteit en taalgrapjes die goed vertaald zijn, is er ook een boodschap. Als Italiaans communist werd hij beroemd in de communistische landen. Er zit beslist een laag van gelijkheid en broederschap in zijn boeken. De achterflap bevat een citaat: Elk kind heeft optimisme en vertrouwen nodig om het leven te trotseren.

    U kunt ook een verhaaltje van Rodari gebruiken vanavond, vermoed ik zo.

    ____

  • Overstap

    Smoke detector, smoke detector zingt Matt Berninger terwijl ik de hal van het Centraal binnen loop. Het is november geworden. De wintertijd is begonnen en daarmee het tijdperk van kunstlicht en ingepakte hoestende mensen.

    De spits is ruim voorbij. De spoorwegen brengen de laatste mensen naar hun huizen en bedden.

    Door de drums van the National hoor ik wat anders en trek even een oortje er uit. Bij de stationspiano staat een koor te zingen, twintig mensen. Een man is fan van Jezus, blijkt uit zijn grote groene trui met gele letters die hij draagt.

    Het koor heeft zeker ergens goed leren zingen denk ik en de verleiding de Albert Heijn te bezoeken voor chocolade of een roze koek weet ik te weerstaan. De trein zal beneden klaar staan en een moment voel ik me waanzinnig scherp. Mijn oog valt op het moderne blauwe bord en met 5x zoom maak ik een foto. Waarschijnlijk niks speciaals maar als je niks probeert documenteer je ook niks.

    De overstaptrein staat klaar en boven het station hangt zware mist. Het einde van het perron is nauwelijks zichtbaar. Smoke detector, smoke detector, praatzingt Berninger.

    ____

  • Later vertrokken

    ____

  • Vroeger was alles, wel, vul zelf maar in

    Aan tafel ging het over de aanstormende verkiezingen in de VS. Het is lang gelukt het te negeren maar nu is het toch weer spannend.

    (Hoe zou het trouwens met de Trump-aanhanger gaan die ik tien jaar terug sprak? Die moet nu helemaal een hartverzakking krijgen van de zenuwen)

    Het is lang gelukt het te negeren, maar waarom dan negeren? Omdat het blijkbaar geen leuk nieuws is. Maar was het nieuws in de jaren 90 dan wel leuk met IRA, ETA en oorlogen in Joegoslavië? Als we er over nadenken had je toen ook problemen.

    Nog een ander tijdsgewricht kwam aan de orde in The Rest is History. In deze podcast gaan we terug naar 1968; het jaar van tumultueuze Amerikaanse presidentsverkiezingen. Op hoog niveau weten de vertellers te schakelen tussen details, hoofdlijnen en parallellen met het heden.

    ____

  • Mono, 27.10.2024

    In mei 2015 was ik eerder bij Mono. Nu liep ik TivoliVredenburg binnen en was er een verhoogd gehalte mensen met zwarte kleding en lange haren. De man naast me had een Lord of the Rings afbeelding op het scherm van z’n telefoon. De andere man een foto van z’n gezin. Een lange rij vormde zich voor de merchandise, waar je meer zwarte shirts kon kopen.

    Mono is een postrock-band uit Japan. Ze timmeren ondertussen 25 jaar aan de weg en deden een kleine tour door Europa om hun 25 jarige bestaan als band én hun nieuwe album onder de aandacht te brengen. Voor wie het horen wil, hieronder de single van hun laatste album. Voor hun doen best hitgevoelig: er zit zelfs een drop in.

    8 uur aanvang, 4 bandleden, 6 extra personen uit een kamerorkest, 13 tracks waarvan 2 in de toegift.

    Pas achteraf had ik door dat ze niet alleen een aantal nummers hadden gespeeld van het laatste album, maar eigenlijk dat hele album integraal en dan nog twee greatest hits als toegift.

    Deze muziek leent zich wel voor wat extra ondersteuning door een kamerorkest. Stap voor stap wordt een muur van melodie gevormd. Ergens verlies je aandacht voor de techniek en ben je als luisteraar alleen nog maar bij de muziek en bij de herinnering aan meedrummen met deze muziek enkele weken terug.

    Foto Teppei Kashida, via https://x.com/monoofjapan/status/1850968518357106767

    ____

  • 5x

    Na 5 jaar heb ik een nieuwe telefoon, wat vooral ook een nieuw fototoestel betekent.

    Bij het sportveld test ik de zoomfactor op een lichtmast. Dat daardoor een spinnenweb zichtbaar zou worden, was onverwacht.

    ____

  • Baslijn

    Op de hoek van de straat staat een karretje van AH boodschappen te bezorgen. Uit de cabine van de chauffeur klinkt de baslijn van de Bloodhound Gang.

    De baslijn is de basis van alles, zoals ieder recept begint met een gesnipperd uitje, begint een liedje met een baslijn. Tevreden met deze analogie stap ik het huis in.

    ____

*****