film van alledag

De zon was al ruim onder. In het westen was Venus zichtbaar als een heldere stip in het laatste restje daglicht. Langs de horizon trokken vliegtuigen, glinsterende pakketjes mensen onderweg naar Schiphol. Elke paar minuten één. De reclamekrantjes die ik uit de brievenbus pakte voelden ijskoud.

Slechts een keer gehoord gisteravond: de combinatie denken/schenken

Wat doen artiesten als de feestdagen er aan komen? Juist, ze brengen of een Greatest Hits album uit of een live-album. Zo ook Spinvis. Na het enorme succes van het gelijknamige debuutalbum is er nu Nieuwegein Aan Zee. Dit pakket bestaat uit een CD en een DVD.

Op de CD vind je een 4 nummers die elders werden uitgebracht, maar niet op het album stonden. Als echt knutselaar heeft Spinvis ook een aantal van die nummers herzien. Daarnaast staan er ook nog 5 live-nummers op, waaronder een fantastische jazz-uitvoering van Handige Tante / Jongen Met Geld. Alle nummers klinken nogal anders dan op de debuutcd; het grootste deel van de elektronische muziek werd namelijk live-gespeeld tijdens de optredens.

De DVD bevat een grote hoeveelheid materiaal. Als belangrijkste is er een film waarin het verhaal achter de live-optredens wordt verteld. De oorspronkelijke muziek werd vrijwel helemaal afgebroken en opnieuw opgebouwd, nu met live-muzikanten in plaats van de samples. Je ziet de problemen die er zijn met de afstemming van de verschillende instrumenten. Maar het verhaal eindigt goed: uiteindelijk staat er een heel bijzonder ensemble. De film over het ontstaan van het Spinvis-ensemble duurt ruim een uur. Verder bevat de DVD allerlei videoclips, livebeelden en plaatjes.

Spinvis Live is een andere Spinvis dan degene die we van het debuuralbum kennen. Eigenlijk is er een hele nieuwe Spinvis ontstaan. Het lijkt veel op Jazz, het is af en toe een beetje kabbelend en wat minder dynamisch. Maar nog steeds heel mooi. Nieuwegein Aan Zee is een goed pakket: veel voor weinig.

Bij MijnKopThee kunt u dezer dagen een mp3 van deze cd beluisteren.

Bij de ijssalon bestelde ik en betaald met een blijet van 10 euro. Het wisselgeld kwam terug in de vorm van een waardecoupon van 6 eurocent. ‘Dat accepteer ik niet’ zei ik ‘een waardecoupon is geen wettig betaalmiddel’. Geen reactie. Enkele andere klanten stonden te dringen en bestelden. Opnieuw vroeg ik hoe het zat met die waardebon. Ditmaal was er wel reactie: het luik waarachter de kassa stond, werd dichtgegooid. Daarmee werd de verkook dus gestaakt. De menigte stond nog steeds te dringen, en er ontstond het plan om de zaak af te breken. Rellen! Ik keerde samen met iemand anders een tafel om, moedigde wat mensen aan om flink door het lint te gaan en liep vervolgens de deur uit om de politie, die ongetijfeld snel zou komen kijken, te ontlopen.

(…)

Buitengekomen vluchte ik een vroeg 20e eeuwse bioscoop in. Er werd een film vertoond waarvan ik het boek al had gelezen. De omslag was rood, dat wist ik nog. Nadat er een korte instructie vooraf was gegeven, begon de film. Eigenlijk vond ik dat ik veel te veel vooraan zat, veel te zichtaar was. Op het scherm zagen we een raket. Volgens de voice-over was het een van de eerste Amerikaanse raketten geweest, in het geheim gelanceerd in 1952. We zagen de lancering. Maar er ging iets mis. De raket werd neergeschoten door Russische concurrenten.

Iemand uit de zaal vroeg of deze film ook op DVD uit was.

(…)

Er verscheen een nieuwe scene. We zagen een aantal snel aan elkaar gemonteerde shots van een couveuse in een ziekenhuis. Een verpleegster. Ergens werd duidelijk dat het hier ging om een ziekenhuis in Rotterdam, in de jaren ’80.

(…)

Mocht een van u aan droomuitleg doen, schroom niet te reageren.

Heeft u het door: nog drie nachtjes slapen!