De stad stoot nog maar weinig geluiden uit. Nog wat auto’s en treinen, maar weinig mensen meer. Een TL-buis knippert om vervanging. Vier conducteurs staan bij de ingang van de laatste trein, en controleren iedereen die naar binnen wil. Twee geliefden staan er tussen, in hun afscheidskus verzonken. Als je naar boven zou kijken zou je, met wat moeite, de sterren kunnen zien.
Dan vertrekt de trein. De geliefden zijn uit elkaar, twee van de vier conducteurs lopen weg naar een andere laatste trein. En er komt niemand aanrennen die de trein heeft gemist. Het bord met aankondigingen is leeg aan het worden.