• Meer Logs

    Voor wie nog lang niet genoeg heeft aan een enkele weblogs. Of voor wie zich zo verveelt. Of voor wie een wetenschappelijk onderzoek met duizend noten naar weblogs doet. Weblogs Begint Hier.

    ____

  • Frustratie

    Grmbl. Had ik van de week zo’n mooie teller geinstalleerd, werkt dat ding niet meer. Vaag.

    ____

  • Het complot van de groene autotjes

    De bus surft als een groot slagschip behendig door het stadsverkeer. Via de voorkeursbehandeling die busstrook heet razen de passagiers langs de auto’s. Maar dan – in een vlaag van een seconde valt mijn oog op 5 groene kpn-autotjes die allemaal achter elkaar voor het stoplicht. Verdacht.

    Een dag later; zelfde tijd en zelfde plaats. Weer massa’s auto’s en fietsers en allemaal willen ze vooruit. Deze keer ontsnapten ze bijna aan de aandacht. Maar weer is er een rijtje helgroene kpn-autotjes dat voor hetzelfde stoplicht staat. Ik heb het door. Het is een complot om de wereld over te nemen. Let maar op: binnenkort ziet u overal groene kpn-autotjes. Moge u gewaarschuwd zijn.

    ____

  • Tuin

    Tien voor vijf op woensdagmiddag. De zon straalt als een tierelier door de tuinen. Omdat er nauwelijks wind staat blijkt 17 graden toch wel mee te vallen. Een eend zwemt door de sloot. Met kleine eendjes. Kleine eendjes! Hoeveel zijn het er nou? 8. Nee, 9. Of toch 8? Kleine eendjes. Ze zwermen te snel en te schichtig rond moedereend en door het riet. Maar het leven is mooi.

    ____

  • Pim

    Pim is niet dood. Hij leeft voort. In de harten van de mensen en vooral in de teksten in het openbaar toilet.

    ____

  • Lof

    Een lofuiting vandaag. In de vorm van (alweer) een cd-recensie. Want wat heeft die man een album afgeleverd. The Rising is een van de allerbeste albums van 2002. Lang, afwisselend en authentiek. Ik heb het over Bruce Springsteen. Natuurlijk – die cd is al lang de hemel in geschreven door de serieuze pers. Maar hoe vaker je ‘m luistert hoe beter het album wordt.

    ____

  • 1 Jaar Fortuynisme

    Het is deze week een jaar geleden dat ‘Pim’ werd vermoord. Waarschijnlijk worden we in de media tot in den treure uit herhaalt. Een soort herbeleving van de hype van vorig jaar. Geen aantrekkelijk vooruitzicht dus.

    Het afgelopen jaar is veel debat gevoerd over hoe we Nederland leefbaarder kunnen krijgen. Een echt antwoord hebben we nog niet. Inburgeren is gemeengoed geworden in het gedachtegoed van alle partijen – maar of we daar ook daadwerkelijk iets mee bereiken? Ik denk dat het maar een klein deel van het probleem is opgelost. Want ook de autochtone ‘Nederlanders’ zijn er voor een groot deel schuldig aan het onleefbare Nederland.

    Stel je de volgende situatie voor: je loopt in een tijdschrift annex boekwinkel om daar je favoriete tijdschrift te kopen. Voorzichtig navigeer je door de winkel. Boeken worden met tientallen te gelijk binnengebracht en uiteraard is het spitsuur in de winkel. Per ongeluk stoot je een stapeltje om. Een aantal pockets valt op de winkelvloer. Wat doe je?

    (1). Je ontvlucht zo snel mogelijk de winkel, en koopt dat tijdschrift morgen wel – of ergens anders. De stapel pockets blijft liggen

    (2). Je bukt je ondanks de drukte in de winkel, raapt de pockets op en legt ze weer terug op hun plek.

    Ik ben bang dat de meeste mensen zouden kiezen voor de eerste aanpak – waarom? Uit schaamte, omdat ze eigenlijk geen verantwoordelijkheid willen nemen? Omdat ze hun nek niet uit durven te steken? Zijn ze bang voor het maaiveld?

    Ander voorbeeld: waarom zegt niemand de buschauffeur gedag als je in stapt in de bus? Waarom blijft het bij een gemurmel en een snel laten zien van het abonnement? Durven we de buschauffeur geen oprecht goedemorgen te wensen. Ik denk dat als we – als Nederlanders – meer gebruik gaan maken van sociale smeermiddelen als gedag zeggen, als gewoon een keer bedanken voor iets alledaags, dat we dan Nederland een stuk leefbaarder kunnen maken. En dat is heel wat constructiever dan alleen maar kankeren op het feit dat Nederland zo onleefbaar is geworden.

    ____

*****