Stad en zomer

Al het leven is uit de stad gestorven. ’s Ochtends zie je alles zich voorbereiden op een grote sprong, om weer de dag door te komen. De herstelperiode die de nacht bood was te kort. En weer geen regen. Groene dingen worden langzaam geel. Het droge stof waait langs de bouwput, waar op dit moment geen werkzaamheden plaatsvinden. Het is een verlaten tombe geworden, een betonnen geraamte dat de zon trotseert op het heetst van de dag. Een wandelaar loopt snel door deze woestenij, om vlug weer op een plek te komen waar meer beschutting is.