Ademen

Adem in. Adem uit. Ik ben ziek. Of ieder geval te verkouden om nog een beetje te functioneren in deze samenleving. Mijn hoofd zit vol en ik kan nauwelijks nog een beetje ademen. Adem in, adem uit, denk ik telkens, en dan gaat het even goed. Maar zodra ik iets doe hoest ik al snel de longen uit m’n lijf en stik ik bijna. Elke vijf minuten ongeveer. De enige manier om het te voorkomen is zeer geconcentreerd ademen. Diep in, lang uit. En vooral concentreren. Als je het even loslaat slaat de hoest weer toe. Eigenlijk had ik niet gedacht dat ademen zo moeilijk zou kunnen zijn.