Voor mij reed een Duitse tankwagen, toen ik de A16 op draaide. We gaan steeds langzamer. 110. 100. 90. 85 in de bocht. Ik denk aan terugschakelen, maar voordat we echt stilstaan ben ik van baan gewisseld. Ik schuif nog een baantje op, en kies voor afslag Kralingen.
Beneden sta ik vooraan bij het stoplicht. Achter mij en naast mij schuiven auto’s geduldig aan in de wachtrij. LInks van mij komt een Fiat staan, zo’n koekblik. Er zit een mevrouw achter het stuur, en een jongetje klimt heen en weer op de bijrijdersstoel. Het raampje staat open, en het jongetje op de bijrijdersstoel laat zijn megawup uit het raam hangen.
En laat het ding op het asfalt vallen, uit de auto. Hij kijkt beteuterd. Moeder ziet het, en inventariseert de situatie in een oogwenk. Ze besluit niet uit te stappen. Mijn stoplicht gaat op groen en ik rij de stad in. In de binnenspiegel ligt de megawup nog steeds op de grond. Een groot drama lag in het verschiet, maar de afloop is onbekend.
Geef een reactie