Intermenselijke relaties zijn een onderwerp waar we niet snel over uitgepraat zijn. Sterker nog, op de keper beschouwd zijn het de enige relaties die er zijn. Sommigen zeggen een heel persoonlijk band te hebben met hun hond of kat, maar ja, wat die hond bezielt zullen we nooit weten. En die mensen hebben maar twee kamerzetels, dus dat laat nog 148 over voor de intermenselijk relaties. Ja, er zijn nog wat figuren die spreken over relaties met buitenaardse intelligentsia, maar die verklaren we gemakshalve voor gek. Het speelveld van intermenselijke relaties is immers al ingewikkeld genoeg; het moet niet nodeloos gecompliceerd worden.
Edoch. Het werd avond en ik knutselde een maaltijd in elkaar. Daar wandelden de buren voorbij. Zwaai. Het werd iets later en ik haalde de bosui uit zijn verpakking. Daar gingen weer de buren, nu met een brood. Zwaai zwaai. De buren en ik, wij zwaaien vooral naar elkaar. Als mensen die naar hartelust mee doen met de rat race hebben wij vooral tijd om naar elkaar te zwaaien, al dan niet met een boodschap in de hand. Een zwaairelatie zou ik dat noemen, maar dat woord is nog niet zo bekend. Zo ziet u maar: weer een nieuw aspect ontdekt in de oneindige rijkdom van intermenselijke relaties.
Geef een reactie