Ooit was ik een nachtbraker, die nooit sliep voor de klok naar twaalven kroop. Hoe anders is nu. Het is voor zessen. Buiten is het stil en wit en niets beweegt nog. Klaarlichte dag al, hoe bevreemdend dat niemand deze uren heeft opgemerkt, dat niemand dit moment gebruikt om te wandelen of te winkelen of om een ratslag te maken of om de auto te wassen.
De dag die niemand zag
—
Comments
5 reacties op “De dag die niemand zag”
-
Op zo’n moment bof je toch maar even dat al die uren alleen voor jou zijn.
-
Ik vraag me wel af waar het zo wit van was…
Ps. Wil je eigenlijk dat de mensen gaan turnen, of heb je het over een nieuwe, mij nog onbekende sport, alwaar men ratten slaat? 😉
-
@Virginie: de witbewolkte lucht was heel wit.
En ongedierte meppen, daar zijn al vliegenmeppers voor.
-
Vroeger ging ik, in de zomer, om vijf uur de duinen in, om te wandelen. Heerlijk!
-
soms sta ik om 6.15 op.
maar dan zijn m’n ogen
nog half dicht.
Geef een reactie