Afgelopen zondag was ik bij Blitzen Trapper in Ekko. Gaat dat zien, ze spelen donderdag nog in Den Haag.
Wat me opnieuw opviel was het gebruik van de compactcameraatjes om het concert te filmen. Bij U2, een maand geleden ofzo, stonden mensen die het hele concert integraal opnamen. Of, iets dergelijks was mijn indruk.
Alsof het niet meer om het nu gaat, maar slechts om het vastleggen van het nu, met een been in de wereld, met een ander been in morgen iets te laten zien, alsof je niet ook een verhaal zou kunnen vertellen. Wat is het precies, dat mensen drijft?
Geef een reactie