Een stukje

Laat ik nog eens een stukje typen.

Gisteravond dacht ik ‘dat moet ik onthouden, daar moet ik een stukje over typen’. Maar er kwam nog een nagerecht en espresso en de rekening en nu ben ik het weer vergeten.*

*’Drank, maakt meer kapot dan je lief is’ denkt u nu, maar ik had maar één glaasje wijn.

Vanmiddag was er ook iets wat ik heel driftig moest onthouden en wat ik dus weer vergeten ben. Behalve dat mijn geheugen af en toe een zeef is gaat het verder best goed met mij.

Er zat een briefje in de bus. Of ik wilde komen werken als productiemedewerker m/v bij een bedrijf dat kwalitatief hoogwaardige snackproducten produceert in Wijk bij Duurstede. Ze vragen gemotiveerd en betrouwbaar personeel, flexibele instelling en goede beheersing van de Nederlandse taal. Goede communicatieve vaardigheden en in bezit van eigen vervoer zijn ook nog vereisten.

In het briefje staat niet of onbeperkt van Dobben kroketten eten onderdeel is van de arbeidsvoorwaarden. Nou was ik toch vegetariër de laatste tijd dus zouden de afwisselende werkzaamheden de reden moeten zijn om er te gaan werken.

Voor vragen hierover kan ik bellen met 030 691 58 48. Voorlopig houd ik me liever bezig met het napluizen van alle artikelen over de (Griekse) staatschuldcrisis, met name om er achter te komen of dat het label ‘crisis’ waard is. Nog twee kranten en ik heb de berg die in de vakantie ontstond weggewerkt. Misschien dat ik het daarna wel snap.


Comments

Eén reactie op “Een stukje”

  1. Haha, wel als het gaat over abstracties, dan kent die Griekse crisis nog geen gelijke. Maar goed, ze hebben natuurlijk altijd al een geschiedenis van pieken en dalen gehad, die Grieken, alleen het prijskaartje was tot dusver nog nooit zo groot…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *