Behalve dat ik min of meer toegezegd had dat ik een stukje over Jonathan Frenzen’s nieuwste roman Vrijheid zou schrijven, had ik geen idee wat ik er over zou schrijven. De NRC had er al een uitgebreide recensie en een artikelenserie aan gewijd. Gisteren begon er al weer een columnist over. In het kort: het is een briljante combinatie van een familiegeschiedenis en een scherpe beschrijving van het tijdsgewricht van de jaren ’00.
Dus maak ik het niet ingewikkelder dan het is.
Mijn advies is dat u ’t leest. En als u het op dit moment al gelezen heeft en teleurgesteld bent mijn advies dan misschien maar de Correcties uit 2001 leest. Lezers die ook dat gelezen hebben mogen in de reactiebox om meer tips vragen, maar dat zijn vermoedelijk hypothetische lezers.
Geef een reactie