Vanmiddag ging ik op de foto voor een pas. Zoals bij dat soort foto’s hoort, kijk ik grimmig naar de camera. En passant kreeg ik een setje met voorwaarden voor gebruik van de pas mee. Ruim twee A4. Over dat ik de pas nimmer onbeheerd mag achterlaten. Dus nu ben ik voor de komende twee jaar gebonden aan die pas.
Onder de douche. Tijdens het sporten. Israëlische soldaten mogen hun geweer nooit uit het oog verliezen, of iets dergelijks, en daarom zitten ze dus in de bus met machinegeweer om de schouders. Nogal wennen voor een toerist uit Nederland. Maar als ik daar aan kan wennen, kan ik vast ook wennen aan het mee op vakantie nemen van mijn nieuwe pas met grimmige blik.
Geef een reactie