Op het andere perron stroomt een trein leeg. De mijne vertrekt over een paar minuten. Een bruine rode tekkel wordt voortgetrokken door zijn baas door de menigte. Een peuter hangt omgekeerd uit een kinderwagen en kijkt naar de rails en de treinen.
In het bagagerek ligt een boekje zonder kaft. De Heks en de Verdwenen Echtgenoot. Een pocket die ruim een halve eeuw van kast naar kast heeft gezworven. Toch maar eens lezen. Wellicht net zo’n vondst als vorig jaar.
Binnen een paar zinnen zijn we neergezet in wat een spannende roman moet worden, vol van bordkarton en heerlijke cliches.
Everett huiverde en drukte diep het gaspedaal in. Zijn nekharen stonden overeind. Een donderslag scheurde de stilte aan flarden.
Na tien minuten moest ik de trein uit. De avonturen van Pat O’Shea heb ik overgelaten aan de volgende vinder, de volgende die ergens op social media dit boek kan bespreken.
Geef een reactie