Command-P, ’template’, ‘overleg’, en ik ben klaar om te gaan. Tijdens het overleg tik ik wat mee omdat ik me anders toch maar snel verveel. Het volgende overleg profiteer ik van een overzicht van afspraken want notulen maakt toch bijna niemand. En bovendien stelt het me instaat van alles te vergeten, wat ook goed werkt voor iemand die doorlopend zaken vergeet.
Werken met Obsidian kan zo plat zijn, notities maken of gefocust aan een tekst werken, en krachtig in de doorzoekbaarheid en linkbaarheid van informatie. Als ik verslagen lees van Frank of Ton dan doe ik maar heel weinig met de mogelijkheden, en toch voelt de gewoonte van notities maken als een enorm verworvenheid.
Onlangs luisterde ik twee podcasts uit de serie van Digitale Fitheid. En wat me bekruipt is de enorme focus op digitale gereedschappen, telkens nieuwe handigheidjes, automatiseren op de laatste millimeter, maar weinig aandacht voor een behapbaar groeipad voor de gebruiker. Een groot gat tussen de poweruser en de gemiddelde gebruiker.
Enkele onafgeronde gedachten over Obsidian en digitale fitheid, want onafgeronde gedachten, daar is een blog voor.
Geef een reactie