Voor me rijdt een zilveren Jaguar. Even verderop heeft iemand z’n auto bijna dwars op de straatweg gezet in een poging in te voegen in het drukke verkeer. Amsterdams rijden, die term leerde ik van mijn vader voor jezelf er tussen drukken. Hier werkt het niet, want ik passeer en achter me nog een auto en nog één en nog één en daarna kijk ik niet meer in de achteruitkijkspiegel.
Op het fietspad zijn hardlopers bezig en iemand zit op een te kleine racefiets.
Onderweg ben ik begonnen aan het nieuwe album Five Dice, All Threes van Bright Eyes.
Vanochtend heb ik het album opgeslagen en twintig minuten terug ben ik begonnen met luisteren, met verwachtingen van een goede single en een grote status, en vrees dat het misschien tegenvalt.
Want na The People’s Key was het toch een beetje stil geworden rondom creatief brein Conor Oberst. Er kwamen nog wel albums maar het sloeg niet meer zo aan als in de jaren ‘00. De vraag is of dat aan mij ligt of aan de muziek. Ieder geval een grote naam. Ooit binnengehaald als een nieuwe Dylan, maakt furore met I’m wide awake it’s morning, dat ik mee kan zingen, en zo te zien 6x eerder aangehaald op dit weblog.
Dit album klinkt uitstekend. Conform traditie openen met een halfgesproken track. Een goede mix tussen country, indie en folk-meezingers. Slimme gastoptredens van onder meer Cat Power en Matt Berninger (The National).
—-
Live zien kan ook nog: Dinsdag 12 november in Doornroosje, Nijmegen voor 41 euro. Niet goedkoop, ver weg, rottijdstip (drukste maand van het jaar), maar wel verleidelijk als ik woensdagochtend vrij neem.
Geef een reactie