De term krimpregio was een jaar of tien terug behoorlijk in de mode maar is door de aanhoudende woningtekorten een stuk minder zichtbaar. Ook aan de grens stijgen de prijzen en neemt de vraag toe, al is het niet zo hard.
Uit een minibieb kwam De Heilige Rita tevoorschijn, de roman van Tommy Wieringa. Streekroman wellicht, al voldoet het niet aan de regels van het genre. Maar de grensstreek, herkenbaar als Noordoost Twente, speelt een nadrukkelijk rol. De grens, de ontginningen, het landschap is er allemaal.
We maken kennis met Paul Krüzen, bijna 50. Hij heeft nooit ouderlijk huis verlaten en zorgt als mantelzorger voor zijn vader. Vanuit de oude boerderij runt hij een webwinkel in militaria. Zijn leven speelt zich af op de boerderij, bij de plaatselijke snackbar en het Chinees afhaalrestaurant, en een bordeel kort over de grens. Mensen van buiten zetten langzaam een reeks veranderingen in.
Een fenomenale roman, juist in de beschrijvende details die zo mooi gevonden zijn.
Lichtgeel lagen de akkers rond de Muldershoek te soezen in de zon. De loonwerkers waren vertrokken, het hooien was gedaan. Jongemannen nog, ze gaven nergens om. Ja, om zaterdagavond, sneuvelen bij De Lindeboom, maar hoe onafzienbaar ver weg was zaterdagavond nog…
Terwijl ik twee andere boeken terugbreng bij de minibieb zie ik ook Joe Speedboot staan, de grote hit van Wieringa. Dat ook maar eens lezen dan.
Geef een reactie