Onlangs, in de trein, zaten twee studenten filosofie iets verderop, hardop na te denken over alles wat is.
Het was een rustige coupe maar net iets te ver weg om mee te doen aan het gesprek. Ze hadden het onder meer over de vrije wil, en het alternatief, het determinisme. Maar waar begint dat determinisme dan? Gisteren? Een jaar terug? Bij de oerknal? Dus voorlopig was de vrije wil de beste oplossing, zo leek.
Later werd ik geconfronteerd met het werk van Frans Bauer. Heb je even voor mij / maak wat tijd voor me vrij of Als sterren aan de hemel staan. Gecertificeerde oorwurmen die te pas en te onpas in je hoofd opduiken, of je dat nu wilt of niet.
Graag had ik Frans Bauer willen inbrengen in de discussie van de twee filosofen, maar die waren toen al uitgestapt.
Geef een reactie