In de plechtige, studieuze verhandelingen over webloggen lees je wel dat weblogs een nanopubliek hebben. Dit wordt een typisch stukje voor het nanopubliek.
Gisteren dus in Zeeland. De trein, boot en bus kostten meer tijd dan het bezoek, maar dat mocht niet deren.
De boot
Een lekker (leeg) kopje koffie
Het is een vreemde manier van vertrouwd zijn die een weblogmeeting z’n eigen specifieke karakter geeft. Je hebt mensen nooit gezien en toch heb je het gevoel iemand te kennen.
Geef een reactie