Er was zes uur tijd op te vullen. Even naar de stad, maar ik vond er niet wat ik zocht en vond er wel wat ik niet zocht. Dus dat werd iets anders doen met de tijd.
Ik las de VN en nog wat tijdschriften. Keek hoe de steeds lager hangende zon op de houten tafels scheen. Dronk wat, at wat. Luisterde naar jazzmuziek die me deed twijfelen of ik het kende. Jazz blijft moeilijk te herkennen muziek. Misschien was het Miles David, misschien iets anders. Thuis zal ik het nog eens beluisteren. Las een stuk in Vernon God Little, maar nog geen idee of het een goed boek is. Keek naar mensen. Yoga-beoefenaars, glazenwassers en mannen die eruit proberen te zien als Scandinavisch popsterren.
Weinig conclusies dus. Maar ondertussen is het nu vier minuten voor half vijf. Het grote wachten is voorbij.
Geef een reactie