Stapels lagen er. Dus ik ruimde op. Oud papier bij oud papier, wat opgeborgen moest worden, werd opgeborgen. Het werd opgeruimd. Maar ik hield wel iets over: een idee.
Bij het opruimen van al die papieren begon me namelijk op te vallen dat er sprake is van de folderisatie van de samenleving. Allerlei informatie wordt tegenwoordig verstrekt in kleurrijke maar afwijkende papierformaten. A4 laat zich opbergen in ordners en mappen, maar folders laten zich nauwelijks indelen (behalve in een grote doos, maar dan heb je nog geen orde). Officiele instanties sturen je niet alleen een brief, maar ook meteen een glossy folder. Daarin staat allerlei informatie die eigenlijk wel belangrijk is, maar waarbij vorm belangrijker is dan functionaliteit.
Vergelijkbaar is het leuke-kleine-boekjes-probleem, maar daar misschien een andere keer over.
Moraal van dit verhaal: ik heb al die folders uiteindelijk maar in een grote doos gestouwd. Over een paar jaar zal ik ze weer ontdekken.
![[diedjee!] avatar](https://secure.gravatar.com/avatar/6f551023ac4ef73a0a35ed52fed48428cc0ff497ac506320a486bf33520c7d1b?s=40&d=mm&r=g){kind=avatar}
Geef een reactie