Omdat ik ’s avonds toch langs het kantoor van Belangrijke Instantie zou fietsen, bedacht ik dat ik de post ook zelf wel even kon bezorgen, in plaats van gebruik te maken van de diensten van de Tante Post Groep. Zo’n postbusnummer is toch maar anoniem. Aangekomen fietste ik het verlaten parkeerterrein op. Bij de ingang van de kantoortoren stond een bouwwerkje, bestaande uit 8 brievenbussen op een betonnen onderstuk. Ik zocht naar huisnummer 2. Maar slechts nummers 4 en 6 waren in gebruik. De overige brievenbussen waren dichtgeplakt of waren zodanig gevuld met massa’s post (een dik pakket van de OHRA lag bovenop), dat het er niet op leek dat de brievenbussen regelmatig geleegd werden.
Tssk. Alsof de Belangrijke Instantie alleen maar post op haar postbusnummer durfde te ontvangen. De arrogantie van de macht, zeg maar. Net toen ik wilde gaan kijken of ik de post niet gewoon onder de voordeur door kon schuiven, ontdekte ik een kleine brievenbus naast de voordeur, tegen het struikgewas aan. Mijn post is binnengekomen in het bastion van de Belangrijke Instantie. Ik wacht op antwoord.
Geef een reactie