In een opwelling had ik, als bestuurder, geroepen toch iets meer te willen zien dan alleen het station van Calatrava. Dus schoten we door een doolhof van straatjes, snel anticiperend op het eenrichtingsverkeer. Terwijl we zagen hoe andere auto’s met moeite hun weg vonden, bleek kriskras rijden best een goede tactiek. We kwamen bij een snelwegoprit. Die bleek gesloten. Wat straten verderop bleek de volgende oprit ook dicht.
Tot slot zette H. de Tomtom maar aan. Wie wel eens langs Luik is gereden weet dat de weg door Luik langs de Maas bestaat uit tal van kruispunten, waar je als doorgaand verkeer onder door kan rijden door tunneltjes. De tomtomdame stuurde ons keurig door de tunneltjes heen. Behalve bij één kruispunt, waar we om onduidelijke reden bovenlangs werden gestuurd. Op dat kruispunt liep een bedelaar tussen de auto’s rond. Zou hij geweten hebben van de bug in de Tomtom?
Geef een reactie