Afgelopen woensdag kon ik er niet echt om lachen. Mijn dag ging vooral verloren in het halfduister van het bed. Maar vandaag, vrijdag, met diagnose en uitzicht op beter worden vind ik het eigenlijk wel grappig. Ik heb Mexicaanse griep! Of ieder geval iets wat aan de symptomen voldoet.
Dus zing ik nog eens vrolijk mee met het liedje van de Zangeres zonder Naam, om daarna weer een langdurige hoestbui te belanden.
Want die griep, daarmee heb ik eindelijk weer een fijn spannend verhaal voor de bühne. En heb ik eindelijk eens meegemaakt waar al die drukte om te doen was vorig jaar. Vandaag zag ik een gat in de markt. Nu zie ik wel vaker gaten in de markt, en hebben die vooral te maken met een spreekwoordelijk gaatje in mijn hoofd. Maar het hebben van de Mexicaanse griep is een experience, zo ervoer ik de afgelopen dagen.
In de huidige beleveniseconomie is de Mexicaanse griep daarom misschien te verkopen. Iemand hier die mijn gebruikte zakdoeken wil kopen?
Geef een reactie