De Utrechtse vrijmarkt laat zich in drie gedeeltes delen: West, voor volksbuurters, Oost, voor de yuppen en studenten, en Zuid, voor de massa’s die naar de podia komen.
Toch maar de Willemstraat in? Alles vraagt aandacht. Dat je niet over kinderen heen loopt. Kinderwagens. Scootmobiels. Stampende boxen concurreren om aandacht. Mijn oranje overhemd ligt ergens thuis in de kast. Dat krijg je ervan als je op het laatste moment bedenkt naar de vrijmarkt te gaan.
Kledingstukken. Spelletjes. Boeken. DVD’s. Platen beginnen toch wel uit de mode te raken op de vrijmarkt. Hoewel ik nog wel Best of Beegees en Greatest Hits van Ike en Tina Turner had kunnen kopen.
De ramen van de kleine huisjes staan open en flessen bier en frituur worden doorgegeven.
Het is best warm maar een winterjas is ook prettig met een binnenzak in zo’n zakkenrollersgevoelige omgeving.
Op de Adelaarsstraat een ijsje. Als avondeten. Dat krijg je ervan als je op het laatste moment bedenkt naar de vrijmarkt te gaan. De rijen voor de friettent zijn me te lang.
Pas op de Weerdsingel Oostzijde de eerst opstopping. Links en rechts van de straat te veel mensen waardoor het 10 minuten stilstaat. Brievenbussen. Aardewerk. Verloopstekkers. National Geographics. Autoradio’s. Kop en schotel. Een gitaar. Ik heb ‘m niet gekocht.
Geef een reactie