Achteraf bekeek ik de flyer en zag dat al lang was aangekondigd wat ik pas tijdens het stuk had ontdekt. Namelijk de verhaallijn van Kintsukuroi, de ‘gedanste opera’ van Spinvis en Saartje van der Camp (een van de vast bandleden van Spinvis). Met niet meer voorkennis dan dat het een mix van dans en opera zou zijn, ging ik de stadsschouwburg in.
Kintsukuroi – check de wiki voor de oorsprong van het woord – vertelt het verhaal van een man die zijn geliefde verloor in de Japanse tsunami. De voorstelling, die eerder op Oerol speelde en nu in de theaters speelt, duurt ruim een uur. Seismische activiteit is een mooie kapstok om metaforen aan op te hangen. Korte scenes mixen dans, muziek, en een beetje opera.
Een mooie avond, mijmerden we bij de bushalte. Een bus voor ons waren ook de dansers weer in de bus gestapt. Terug naar huis. Het is ook maar een job, immers.
Geef een reactie