Vandaag in Assen, waar het ook regende, dus museumtijd. Een paar jaar terug was ik er ook al eens.
Tamara Muller maakt geweldig, vervreemdend werk (zie)
Ook Deborah Poynton was de moeite. Grote werken met veel detail
Tot slot was er Henk Helmantel waar ik niet echt weg van was. Het is technisch heel knap gedaan. Maar het zorgt, in tegenstelling tot de andere twee tentoonstellingen, niet voor nieuwe vragen. Het zijn gewoon stillevens.
Het onderdeel Stijlkamers was op een leuke manier nieuw leven ingeblazen door het “grootste poppenhuis” bij iedere kamer een door acteurs op scherm verteld verhaal.
Geef een reactie