Uit de tombola die de leesclub is kwam The Entrepreneurial State naar voren. In dit boek uit 2013 zet econome Mariana Mazzucato uiteen hoe veel succesvolle innovaties van de afgelopen decennia terug te voeren zijn op onderzoek dat met overheidsgeld is gefinancieerd. De winsten op alle innovaties belanden veelal bij private partijen. Tussen het fundamenteel onderzoek en het op de markt komen van de nieuwe producten zit soms decennia.
Mazzucato speelt met haar boek in op beleidsdiscussies: is er een rol voor de overheid in innovatie of moet dat aan het bedrijfsleven worden overgelaten? Gedetailleerd documenteert ze de farmaceutische industrie, en vooral Apple. Het boek is immers uit 2013 – dan zijn de iPhone en iPad bezig de wereld te veroveren.
Het boek is ondertussen voorzien van twee nieuwe inleidingen (2018 en 2023), maar is toch nog wel terug te voeren in 2013. Het gewicht van de financiele crisis (2008) is nog wel voelbaar in het boek.
Leesclub, en aangezien ik tijd heb, voelde ik me verplicht het te lezen. Maar wetenschappelijke literatuur lezen, waarin omslachtig geschreven wordt en vol voetnoten, dat was ooit. Nu wil ik vooral een goed verhaal lezen.
Ook voelt het niet echt nieuw voor me. Schrijver als Porter (Clusters, 1998) en Florida (Creative Class, 2002) waren maar enkele van de schrijvers over innovatie en creativiteit die ik ooit las. De essentie van hun betoog, voor zover ik me herinner, was dat een succesvolle innovatieve regio bestond uit samenwerking tussen bedrijven, universiteiten en overheden.
In de laatste hoofdstukken komen te beleidsoplossingen om de hoek: hoe kan dit anders? Onderliggende toon is namelijk: alle winsten privaat laten vallen terwijl de kosten publiek zijn is immoreel. De onderwerpen belastingheffing of overheidsparticipatie worden maar matig uitgewerkt.
Een boek dat (door mij) beter in samenvatting gelezen kan worden.
Geef een reactie