Een aantal maanden terug werd ik gevraagd om te helpen bij een studentenproject. Vandaag zag ik hun werk in presentaties.
Tussen sommige originele ideeen zag ik helaas ook veel door LLM’s gegenereerde bulletpoints. 40 bullets op een slide plaatsen kopieren en die dan gaan voorlezen is geen presenteren. De student kan ik het moeilijk kwalijk nemen, maar de vraag is wat er van te vinden, aangezien dit de nieuwe standaarden schijnen te zijn in onderwijs.
Dankzij LLM’s klinkt iedereen als een breed belezen expert maar niemand leest meer wat hij schrijft.
De beste techniek lijkt de waarom-vraag te zijn. Iemand gooit een bak LLM-gebaseerde tekstbrei bij je neer, presenteert het als eigen werk, en vraagt je reactie. Stel de vraag: ‘waarom kies je voor deze invalshoek’, en je ziet de raderen draaien.
Hier resoneren allerlei stukken die ik afgelopen tijd las, zoals dit uit NRC ‘Als we studenten behandelen als robots, gaan ze robots gebruiken’.
En ook het boek van Harari, en het boek dat Marco Derksen vandaag recenseert.
Geef een reactie