Een nieuw album van Radiohead, dat is altijd leuk voor een recensie. Maar waar te beginnen? Allereerst een flink aantal keer luisteren. Werk van Radiohead moet altijd een flink aantal keer geluisterd worden voor dat je het een beetje snapt. En dan een paar dingen die opvallen. Het is allemaal wat minder elektronisch. Er zitten wat meer gitaarstukken in. Het zijn meer liedjes dan de stukken op de vorige albums Kid A en Amnesiac. Fragmenten die ook op Pablo Honey (1991) hadden kunnen staan komen terug in de liedjes. Weliswaar nog altijd met veel elektronische saus, maar toch.
En is dat dan een verbetering? Ik ben bang dat ik het niet beter vind. Het kan me niet meer verrassen. Misschien komt dat omdat Radiohead in de afgelopen albums het extreme veel meer heeft opgezocht. Maar ik vind het een beetje saai. Er staan wel degelijk akelig goed nummers op (Backdrifts, Myxomatosis) maar sommige kunnen me gewoon niet boeien (I Will, Scatterbrain).
Conclusie van dit verhaal: er is iets mis, en ik weet niet precies wat. Maar ik ben benieuwd naar de opvolger van Hail To The Thief
Geef een reactie