Onlangs ging het over de High Line in Mullheim. Een oud spoorviaduct geconverteerd naar een fiets- en wandelpromenade. In Helsinki kwam ik de Low Line tegen, althans zo ben ik het gaan noemen. Fins is geen makkelijke taal om dingen namen te geven zolang je geen woordstructuren herkent.
Helsinki had net als andere steden spoorlijnen rondom het stadscentrum naar de havens.
Tussen haven en station liep de spoorlijn lager, uitgesneden door de rotsen. Nu loopt er een doorgaand fiets- en wandelpad, verlaagd door de stad heen. Met op plekken waar het iets breder is ook een parkachtige inrichting en ruimte voor sportvelden. Op andere plekken moet je het doen met aansprekende graffiti. High Lines zijn toch leuker dan Low Lines.
Geef een reactie