Nadat ik doorhad dat ik voor de tweede keer aan Sleuteloog van Hella Haasse begon, was het volgende boek dat ik las West van Walter van den Berg. Na twee alinea’s bekroop mij opnieuw het gevoel van deja vu. Dit was Sloterparkbad, het verhaal dat eerder in de Gids had gestaan! West is namelijk een bewerking, of uitbreiding, van het eerdere verhaal. Na veertig pagina’s in een verhaal dat ik al eerder had gelezen legde ik het weg, en bleef het boek twee weken liggen.
Op een zondagmiddag pakte ik het weer op en las het in een ruk uit. Elke tijd krijgt de schrijver die ze verdient. Pim Fortuyn zei wat ze dachten, Frans Bauer zong wat ze voelden, Sonja Bakker bedacht het dieet dat bij ze past. Zo gewoon gebleven. Walter schrijft hun verhaal, over de mensen die gewoon bleven, gewoon bleven hangen in Amsterdam-West.
Stijltechnisch is het piekfijn, dat boek kan u zonder twijfel kopen. Het verhaal van een strijd tussen twee broers is zo oud als de mensheid, en daarmee een klassiek thema in een hedendaagse setting. Maar persoonlijk bleef ik toch met een lichte kater zitten – de helft al kennen is jammer.
Geef een reactie